بیدار می‌شوم. همه جا فیروزه‌ای است. اینجا نیشابور است؛ شهری که آسمانش فیروزه‌ای است و گنبدهایش، و دل کوهش پر از فیروزه است.
نمی‌دانم کدام مهم‌تر است: خیام شاعر، خیام ستاره شناس، خیام ریاضی‌دان یا عمر خیامی که همه دaنیا می‌شناسندش. اما می‌دانم در باغ خیام آرامشی موج می‌زند که از روح بزرگ آنکه آرمیده در این خاک بر‌می‌خیزد
سقف آرامگاه خیام. بی‌شک معمار این بنا به وجه نجومی خیام نظر داشته است. آرامگاه خیام ترکیبی است از شعر و ریاضی و نجوم
باغ عطار است اینجا. بنایی شش گوشه برای آرامش یکی ا زبزرگ‌ترین عارفان ایران. «عطار مرا حجاب راه است/ با او به سفر نخواهم آمد» برای زیارتش کفش‌هایت را بکن و در آرامش آرامگاهش غرق شو
از خودم می‌پرسم روزگار کمال‌الملک نقاش در کاخ گلستان و در دربار ناصرالدین شاه خوش‌تر بوده یا در اینجا، در باغ عطار ، زیر این چترآرام و آبی؟ بسیاری از بناها در نیشابور، از جمله آرامگاه خیام و کمال‌الملک را مهندس سیحون، استاد معمار طراحی کرده و ساخته است
می‌گویند باغ خیام از زیباترین باغ‌های ایرانی است. باید باشی اینجا تا بدانی چقدر راست می‌گویند. قدمت این باغ به دوران صفویه می‌رسد، و از این جهت از قدیمی‌ترین باغ ها هم هست. اینجا گلخانه باغ خیام است؛ پر از شمعدانی و گل کاغذی . باغبان ها باغ را با گلدان‌ها آرایش می‌دهند
وارد که می‌شوی به باغ خیام، پیش چشمت امامزاده محروق است، از نوادگان امام سجاد ع. بنایی زیبا یادگار قرن دهم هجری.
می‌گویند ریشه کلمه فیروزه( پیروزه) پیروزی است؛ چرا که ایرانیان بازتاب سنگ فیروزه را بر ماه مبارک و مایه پیروزی می‌دانستند.چنان که امروز هم فیروزه سنگی است برای آرامش و دفع چشم زخم. در دنیا اگر نیشابور را به خیام و عطارش نشناسند، به فیروزه بی‌بدیلش می‌شناسند
